Tijdens de laatste week van 2016 eren Vlaamse en Nederlandse stripauteurs enkele van hun collega’s die het afgelopen jaar overleden. Vandaag: Serge Baeken over Gotlib.
“In mijn bibliotheek staan de strips op alfabetische volgorde, op naam van de tekenaar. Bij de G is er één hardcover waarvan de naam van de tekenaar onleesbaar is geworden: de rug is kapot omdat ik dat boek zo vaak uit de kast heb genomen. Dat is ‘Waanzin Waanzuit’ van Gotlib. Het verscheen voor het eerst in Frankrijk in 1970 maar het kwam pas elf jaar later in het Nederlands in de Kempen terecht, bij mij in de buurt, en net op tijd.
Timing is belangrijk bij het ontdekken van nieuwe strips en al mijn hele leven heb ik daar chance mee: op het juiste ogenblik op het kruispunt staan waar die nieuwe dingen net voorbijkomen. Zo kan je best zes jaar zijn wanneer ‘De Jacht op een Voetbal’ begint, acht jaar wanneer de Smurfen voor het eerst in de supermarkt opduiken, tien jaar rond de tijd dat Franquin ‘Robbedoes’ begint te tekenen, twaalf wanneer Storm en Roodhaar op het toneel verschijnen, zestien bij het publicatie van ‘De Dorpsgek van Schoonvergeten’. Jazeker, als je deze strips op een andere leeftijd in handen krijgt, blijven ze even geweldig verteld en getekend, maar als ze je op het juiste moment in handen vallen, vallen ze ook helemaal samen met je wereld, zoals bepaalde muziek de soundtrack bij je leven vormt.
En als je veertien jaar bent, hysterisch door razende hormonen, klaar voor een nieuwe vorm van humor – stout, uitdagend, absurd, tegendraads – kan je niks beters tebeurt vallen dan ‘Waanzin Waanzuit’. Geen andere strip heb ik ook zo grappig gevonden: andere (op wat spul van Franquin na) hebben me nooit iets uitbundiger dan een ‘ha!’ of een gniffel ontlokt. Toegegeven: ik had in die tijd heel vaak de ‘lappe slag’, zoals mijn klasgenoten dat noemden als ik weer zo’n sessie inrolde, maar ‘Waanzin Waanzuit’ is het enige album dat me vaak opnieuw de slappe lach heeft bezorgd. Waarvoor hartelijk dank, Marcel Gotlib! Nu niet allemaal meteen het boek gaan halen! Alleen als je veertien bent en Monty Python nog tegoed hebt! En kalm aan met die rug!”
Serge Baeken stelde pas ‘Fingerfood’ voor, zijn zesde bundeling met illustraties. Tussen zijn grafische opdrachten door werkt hij aan twee strips, een biografie van Egon Schiele en een gezamenlijk project met zijn broer, Vitalski.
