Vier jaar geleden startte de Britse krant The Guardian met de publicatie van het feuilleton ‘Tamara Drewe’ van Posy Simmonds. In oktober verschijnt het verhaal, een vrije bewerking van de roman ‘Far from the Madding Crowd’ van Thomas Hardy uit 1874, in het Nederlands. “Ik ben gefascineerd door het verschil tussen de vrouwen uit de negentiende eeuw en de vrouwen van vandaag”, zegt Posy Simmonds.
Met ‘Tamara Drewe’ wilde Simmonds nadrukkelijk een zedenschets van het hedendaagse Engeland maken. “Thomas Hardy was ook een moralist, en met dit boek treed ik ook wat dat betreft in zijn voetsporen.” Ze deed veel research op het platteland, meestal op de plaatsen waar ook Hardy zijn roman situeerde, onder meer in Wessex, Dorset en Sommerset. “Het platteland is hard veranderd. In mijn boek heb je enerzijds een schrijvershotel, dat voor mensen die er verblijven een idyllisch plekje in een bijna pastorale omgeving lijkt. Anderzijds voer ik twee jonge lokale tienermeisjes ten tonele die in het dorp opgroeien, en het er verschrikkelijk vinden. Er gebeurt hoegenaamd niks, vinden ze.”
“Op het Engelse platteland heb je vandaag veel vakantieverblijven van mensen uit de stad, die vaak onbewoond zijn. Dit in schril contrast met de sociale woonwijken die er in de loop der jaren zijn gebouwd, waar de situatie niet rooskleurig is. Er rijden nog amper bussen in de streek, de postbedeling laat te wensen over, de winkels en zelfs de pubs sluiten de deuren. Die twee tienermeisjes in het boek vluchten in de roddelbladen. Wat tot een vreemde, zelfs bizarre vaststelling leidt: wanneer men vroeger rond de dorpspomp stond te praten, ging het over mensen die men kende. Nu gaat het overal ter wereld over Madonna, de billen van Jennifer Lopez of de belevenissen van Lindsay Lohan.”
Discussies en ruzies zijn bijvoorbeeld heel fijn om in een strip uit te werken.
Simmonds koos voor ‘Tamara Drewe’ voor een afwisseling van tekstfragmenten en stripsequenties. “Omdat het feuilleton in The Guardian slechts honderd platen mocht beslaan, moest ik heel economisch te werk gaan. Toen ik er een tijdje aan bezig was, begon ik steeds beter te begrijpen welke informatie ik in tekstblokken moest uitwerken, en welke in stripvorm. Discussies en ruzies zijn bijvoorbeeld heel fijn om in een strip uit te werken. Iets wat een beetje saai is om in beeld te brengen, kan je in één lijntje tekst samenvatten. Vooral om de gedachten van personages uit te drukken is een tekst aangewezen. Als je dergelijke episodes tekent, nemen ze erg veel plaats in. In een tekst heb je daar vaak niet meer dan vier zinnen voor nodig.”
Toch ziet het boek er uiteindelijk helemaal anders uit dan het feuilleton in de krant. “Als je een verhaal als feuilleton publiceert, moet je veel informatie herhalen, opdat de lezer zou kunnen volgen. Nadien heb ik vier maanden gewerkt aan een compactere presentatie, zonder al die herhalingen. En ook niet onbelangrijk: in een feuilleton heb je ook altijd een cliffhanger nodig. In een boek hoeft dat niet.” (TH)
‘Tamara Drewe’ verschijnt dit najaar bij uitgeverij De Harmonie. Posy Simmonds komt begin november naar de Antwerpse Boekenbeurs.