Urbanustekenaar Willy Linthout brengt naast de heel persoonlijke achtdelige graphic novel ‘Het jaar van de olifant’ nog enkele verhalen rond dood en zelfmoord op de markt. Ook deze trilogie ‘Het laatste station’ wijkt weer serieus af van zijn ‘Urbanus’-verhalen, al mag er hier gelukkig wel eens gelachen worden. In het voorwoord bij dit eerste deel wordt nogmaals gerefereerd naar de zelfmoord van Linthouts zoon en ook in het verhaal zelf worden we verschillende keren geconfronteerd met diverse vormen van rouwen, ook al gaat het in de eerste plaats om een vrij rauw politieavontuur. Het scenario wiebelt wat tussen realisme en fantasy en zou bv. ook kunnen dienen voor een tussendoortje van ‘Inspecteur Canardo’ van Sokal. Ook tekenaar Erik Wielaert weifelt tussen een realistische en een eerder schematische mise-en-scène van het verhaal en dat zet je bij een eerste lezing wel eens op het verkeerde been. Er volgen dus nog twee verhalen in deze cyclus ‘Het laatste station’: laten we hopen dat de trein niet ontspoort. Hier ging hij al enkele keren kort door de bocht. (MS)
Willy Linthout & Erik Wielaert
Het laatste station 1: Devil’s Cave, Standaard uitgeverij, 48 blz., € 7,5.
***