Samen met de jonge hoofdfiguur Gabriël de la Serna duiken we vanaf plaat één de ondoordringbare Nicaraguaanse jungle in. Wanneer we er samen een dikke tachtig pagina’s later weer uit strompelen, is niets meer als voorheen. Het oerwoud neemt uitsluitend en geeft niks. Een boel onprettige ziektes daargelaten.
Waar auteur Emmanuel Lepage in het eerste deel van ‘Muchacho’ nog vooral het lijden en verzet van de bevolking onder de oppressie van dictator Somoza schetste, overheerst in dit tweede, afsluitende deel de psychologische terreur van een kleine groep mensen onder grote druk. Daaruit blijkt dat niet alleen het grote groene monster van het oerwoud pingpong speelt met je gevoelens en verstand, maar eens te meer dat de ene mens een wolf is voor de ander.
Lepage houdt de hoge grafische kwaliteiten uit deel één hier schijnbaar probleemloos aan. Hij tekent de jungle als een oogverblindend en tegelijk verstikkend geheel, waarin de personages alleen maar eindeloos voor zichzelf uit kunnen vluchten. Ook de verhaallijnen uit het eerste album krijgen hier een mooie afronding. Muchacho is in dat opzicht een historie van zowel moed als teleurstellingen. Als tweeluik staat deze strip als een huis. (HO)
Emmanuel Lepage,
‘Muchacho, deel 2’, Dupuis, 90 blz, € 13,50.
****
