U kent The New Yorker waarschijnlijk van het dikke cartoonboek. Qua cartoons heeft het Amerikaanse blad inderdaad een stevige reputatie, maar het is meer dan dat. The New Yorker houdt de New Yorker op de hoogte van kunst en cultuur – dat laatste in de brede zin van het woord – en dat al sinds 1925.
Het is best een progressief blad ook – ‘liberal’ in de Amerikaanse betekenis van het woord – maar lang niet progressief genoeg voor iemand als Art Spiegelman (‘Maus’, ‘In de schaduw van geen torens’), die er een tiental jaar heeft aan meegewerkt, vooral als leverancier van covertekeningen. ‘Kus uit New York’ is het relaas van een lange reeks aanvaringen met de redactie van het blad. We krijgen de oorspronkelijke, door de redactie afgekeurde versies van zo’n cover te zien, én de lichtelijk aangepaste c.q. afgezwakte versies. Of de droge mededeling door welk blad de scherpe versie wel is aangenomen. Bij elke omslagtekening geeft de auteur op zijn eigen spitante wijze commentaar: geen genade voor de Reagans en de Bushen van deze wereld, maar evenmin voor Roberto Benigni en zijn film ‘La vita è bella’. Achteraan voegt Spiegelman nog enkele striphommages toe, onder andere over de door hem zeer bewonderde Peanutsmaker Charles Schulz.
Oog & Blik/Atlas geeft de meester echt waar hij recht op heeft. ‘Kus uit New York’ is een welhaast bibliofiele uitgave, met perfecte reproducties op rijkelijk aandoend papier. De vertaling is degelijk, hoewel hier en daar als vertaling herkenbaar. De paar drukfoutjes die zijn blijven staan vinden we jammer maar vergeven we grootmoedig, in de wetenschap dat de lezer van vandaag op dat punt wel heel kittelorig en veeleisend is geworden. (IV)
Art Spiegelman,
‘Kus uit New York’, Oog & Blik/ Atlas, 112 blz., € 29,95.
****
