De Italiaanse Belg Dino Attanasio is niet meteen een tekenaar die een prominente plaats in de geschiedenis van het Belgische beeldverhaal wordt toegedicht. Terwijl de man toch nauw heeft samengewerkt met nogal wat grote jongens uit de geschiedenis van de Frans-Belgische school. Van Franquin nam hij ‘Ton en Tinneke’ over toen die Kuifje verliet en naar zijn oude stal bij Robbedoes terugkeerde; met René Goscinny als scenarist maakte hij ‘Spaghetti’; met Henri Vernes werkte hij jaren samen aan ‘Bob Morane’.
In dit rijk geïllustreerde boek wordt uitgebreid ingegaan op de verschillende episodes uit het rijke leven van deze ondertussen 81-jarige tekenaar. Ook zijn Nederlands intermezzo in de jaren ’70 krijgt aandacht. Nadat Attanasio door Raymond Leblanc aan de deur was gezet bij het weekblad Kuifje, trok hij naar de weekbladen Pep en Eppo, om er met respectievelijk Martin Lodewijk en Dick Matena als scenarist de reeksen ‘Johnny Goodbye’ en ‘De Macaroni’s’ te maken. Deze duidelijk geöfficialiseerde biografie zet de verschillende activiteiten van Attanasio netjes op een rijtje, aangevuld met wat anekdotiek. Zo blijkt Attanasio in 1975, in opdracht van een uitgeverij in Teheran, zelfs het levensverhaal van wijlen de sjah van Iran verstript te hebben, een boek dat hij – blijkens een opgenomen foto – persoonlijk aan zijn goede vriend E.P. Jacobs ging overhandigen. (TH)
D. Coulon & A. De Kuyssche,
‘Dino Attanasio : 60 ans de Bande Dessinée’, Ananké, 200 blz., ??? €.
***
