Toen we in 1988 aan ‘De eeuwige oorlog’ begonnen, een stripbewerking van de gelijknamige roman van de Amerikaanse schrijver Joe Haldeman door Marvano, hadden we enig voorbehoud. ‘De eeuwige oorlog’, dat was toch sciencefiction? En inderdaad, het was sciencefiction. Maar ‘De eeuwige oorlog’ bleek bij lectuur een bijzonder goede strip, die meer vertelde over de wereld van vandaag dan over die van morgen. Niet voor niets baseerde Haldeman zijn roman op zijn ervaringen in Vietnam, en wilde hij met zijn roman vooral een striemende aanklacht tegen de oorlog schrijven.
De stripbewerking van Marvano mag als schoolvoorbeeld gelden voor de adaptie van een roman tot een beeldverhaal. Hij vertelt het verhaal met veel vaart, brengt het op een ingenieuze manier in beeld en maakt er in de eerste plaats een goede strip van. De tekenstijl van Marvano lag toentertijd nog veel dichter bij die van zijn grote voorbeelden Frank Miller en Hermann dan vandaag het geval is, maar is amper gedateerd. Wie de strip vandaag herleest, met in het achterhoofd wat er in Afghanistan en Irak gebeurt, wordt er wel bepaald niet vrolijker van. De enige troostende gedachte is misschien dat er in een wereld waar dergelijke oorlogen worden gevoerd, toch ook nog zo’n goede strip wordt gemaakt. Benieuwd of Ridley Scott, die recent de filmrechten voor Haldemans boek (én voor de stripversie) kocht, even goed zal doen. (MG)
Marvano & Haldeman
‘De eeuwige oorlog. Integrale uitgave’, Dupuis (Collectie Vrije Vlucht), 168 blz., €27.
****
