Wat is er aan de hand met ‘Sabbatini’, de reeks van scenarist Luc Morjaeu en tekenaar Thomas Du Caju? Het was een vraag die ik me ook bij dit vierde album weer stelde. De op veel research gestoelde plots zitten goed in mekaar, met meer vondsten dan in nogal wat van de thrillers die over mijn leestafel passeren. Ook het tekenwerk van Thomas Du Caju is OK, en lijkt zeer geschikt voor een realistische reeks als deze. En toch blijft ‘Sabbatini’ niet hangen.
Toen ik een paar weken geleden op DVD een oude film van Alfred Hitchcock bekeek, wist ik ook waarom. Wat ‘Sabbatini’ mist, is wat Hitchcock als geen ander kon creëeren: suspense. ‘Sabbatini’ wordt niet spannend. Georges Simenon kon met een plot die zich in drie zinnen laat samenvatten een boek van 200 bladzijden schrijven dat leest als een trein. Op elke pagina van ‘Sabbatini’ gebeurt gemiddeld genomen meer dan in een boek van Simenon, en toch is het niet half zo spannend. In ‘Sabbatini’ moet op amper 40 pagina’s zoveel worden uitgelegd, dat er amper nog plaats lijkt te zijn om het verhaal te vertellen. De lezer krijgt hier een rijkgevulde tafel voorgeschoteld, maar blijft toch op zijn honger. (ZS)
Du Caju & Morjaeu
‘Sabbatini 4 : Het antikytheraprincipe’, Diversimedia/Balloon Books, 48 blz., €4,50.
**
