Pauvre Lampil (Lambil & Cauvin)

Je bent hier:  Home » Nieuws » Pauvre Lampil (Lambil & Cauvin)

Vroeger, toen strips nog afgewimpeld werden als ontspanning voor kinderen, leek het wel alsof ze er gewoon waren. Je had als kind geen idee wie ze schreef of tekende, of dat dat hoegenaamd een beroep was. Strips konden evengoed in een fabriek van de band rollen.

Halverwege de jaren 70 kwam daar, voor mij in elk geval, verandering in. Toen verscheen in Robbedoes opeens de reeks Arme Lampil, een sitcom op papier waarin Willy Lambil en Raoul Cauvin de kroniek maakten van het leven van een tweederangs stripauteur, zijn familie,
zijn carrière en zijn maagzweer. Zeven albums lang zouden ze de strip maken, tot de inspiratie opraakte en ze zich volledig wijdden aan hun succesreeks De Blauwbloezen. Dupuis vistte de reeks zopas weer op, blies het stof van de tekeningen en gaf ze weer uit als Intégrale, met een gedegen inleiding van Christian Marmonnier.

Hoewel met name de oudere verhalen redelijk belegen overkomen, leest ‘Arme Lampil’ nog altijd als een Franse film, met hoog oplaaiende emoties over banale incidenten, met slimme vrouwen en naïeve mannen en met vooral veel, zéér veel dialogen, die wedijveren in de hilariteit. Het beroep van Lampil wordt steeds minder belangrijk, tot hij met zijn dagelijkse plagen en verzuchtingen een soort Elcerlyc wordt, een spiegel voor ons allen als lezers.

Door de jaren heen zie je Willy Lambil ook groeien als tekenaar, tot hij de geroutineerde en gedegen vakman wordt die nu al decennia lang de meest succesvolle reeks van Dupuis tekent. Al blijven zijn vrouwen allemaal op een rare manier zussen van elkaar. (WL)


Willy Lambil & Raoul Cauvin
‘Pauvre Lampil’,
Dupuis, 360 blz., €39. (Franstalig)
****