Heel soms ben je blij recensent te wezen. Je krijgt dan een boek toegeschoven waarvan je al na twee bladzijden weet: dit is een bezit, handen af asjeblief. ‘Asterios Polyp’ van David Mazzucchelli is er zo een.
Op de kaft van dit keinood, prachtig vormgegeven, staat, in Hanco Kolk-achtige lijnen, de hoofdfiguur. Asterios is docent architectuur, gevierd en gelauwerd, hoewel niet zo meteen duidelijk is waarom: zijn eerste creatie moet nog gebouwd worden. Praat genoeg, dat wel, qua jargon is hij niet te kloppen. Nee, dan liever een simpele ziel als Stiff, de garagist, of de lieve beeldhouwster Hana, veel te goed voor een arrogante allesweter als Asterios. Maar het wonder geschiedt: de man gaat op zoek naar zichzelf, en niet geheel zonder succes.
Prachtig boek: een verhaal met lagen, boeiende personages en een verteltoon die varieert van cynisch naar begripvol en teder. De tekenstijl van Mazzucchelli is al even afwisselend: strak, gestileerd of vloeiend, hoekig of rond, de klemtoon op de lijn of op het vlak, hij kan en doet het allemaal.
Let wel op: dit boek lijkt alleen maar dik. Zuinig en traag lezen, een mens is er jammerlijk snel doorheen. (IV)
David Mazzucchelli
‘Asterios Polyp’,
Oog&Blik/De Bezige Bij, geen paginering, €39,90.
*****
