Arthur De Pins houdt van schattige wezens: vrouwen in ‘Schatjes’, aaibare griezels in ‘Zombillenium’, en nu krabjes in het volumineuze ‘De Krabbenmars’. Die krabben zijn behoorlijk eendimensionaal – letterlijk, ze kunnen enkel op een rechte lijn bewegen –, maar voor de rest gedragen ze zich als mensen. Ze komen in opstand tegen het lot dat de evolutie hen heeft bedeeld, en die revolutie verloopt zo’n beetje zoals revoluties dat gewoonlijk doen.
Die microwereld van een kustbiotoop interageert met het menselijke plan: de strandbezoekers, vissers, makers van natuurdocumentaires, de ontwikkelingsplannen van de burgemeester, een oliepijpleiding en de protesten van Greenpeace daartegen. Ver gaat De Pins niet met die interactie. Het is hem vooral te doen een grappig verhaal te vertellen waarin hij zijn fascinatie voor krabben, zeewezens en de kuststreek van zijn jeugdvakanties kan uitleven.
Deze grafische roman bekoort vooral visueel: De Pins kan aardig overweg met Illustrator en schept een aantrekkelijke palet van digitale vormen en kleuren, met nostalgische elementen die verwijzen naar een vroege jaren ’70 stijl. De grote prenten van massascènes vol krabben en kreeften maken indruk. Het boek werd fraai uitgegeven, met nog een flink achtergronddossier erbij. (CB)
Arthur De Pins
‘Krabbenmars’, Silvester, 332 blz., €49,95.
