Hoe lang was het ook alweer geleden dat er nog eens een album van ‘Asterix’ verscheen? Lang, want sinds dit blad opnieuw verscheen, werd nog geen enkel ‘Asterix-album besproken. En die paar albums die in de paar jaar daarvoor het licht zagen, bevatten ofwel opgewarmde kost (een paar kortverhalen die in de loop der jaren waren verschenen) of waren… euhm…. niet echt om over naar huis te schrijven.
De nieuwe tandem, met scenarist Ferri en tekenaar Conrad (‘De onnoembaren’, ‘Witte Tijgerin’), heeft er heel nadrukkelijk voor gekozen om terug te keren naar het succesrecept van weleer. Asterix en Obelix gaan weer op bezoek bij een hele bevolkingsgroep (bij de Picten in Schotland, dit keer), er zijn woordspelingen bij de vleet (Romeinse personages met namen als Rienevaplus en Numerusclausus, we moesten er in ieder geval mee lachen) en er wordt de draak gestoken met enkele Schotse eigenaardigheden. Dat van die draak is zelfs vrij letterlijk te nemen, want ook het monster van Loch Ness steekt meer dan alleen zijn kop op.
Het maakt van ‘Asterix bij de Picten’ het beste ‘Asterix’-album in lange tijd, al blijft het toch vooral een geslaagde genre-oefening, netjes binnen de lijntjes van het reeksconcept gekleurd. Om de reeks een langer leven te geven, zal het toch allemaal wat spannender moeten. (TH)
Jean-Yves Ferri & Didier Conrad
‘Asterix bij de Picten’, Les éditions Albert René, 48 blz., €6,49.
