Onder meer in ‘Hic Sunt Leones’ en de tijdschriften Ink en Parsifal had Olivier Schrauwen zich al gemanifesteerd als één van de aanstormende talenten van de Vlaamse strip. Met het tegelijkertijd in het Engels en het Frans verschenen ‘My boy’ maakte hij al die beloftes waar. Zijn stijl en zijn bijzondere kleurgebruik worden steevast vergeleken met de legendarische Amerikaanse tekenaar Winsor McCay (vooral bekend van zijn ‘Little Nemo in Slumberland’), en die vergelijkingen zijn voor de verandering eens helemaal terecht. Ook al omdat Schrauwen een paar expliciete verwijzingen naar de strips van McCay in zijn boek verwerkt.
Maar Schrauwen is meer dan zomaar een epigoon. In een verhaal dat enigszins verwant is aan ‘Een ontgoocheling’ van Willem Elsschot, dompelt hij je onder in een surrealistische, aanvankelijk vrij afstandelijk aandoende sfeer. Uiteindelijk ontpopt ‘My boy’ zich tot een universeel verhaal over vaderliefde. Olivier Schrauwen is een grafisch supertalent, en hij blijkt nog iets te vertellen te hebben ook.(TH)
Olivier Schrauwen,
‘My boy’, Bries, 62 blz, (Engelstalig)
****
