“And I don’t believe in ‘if’ anymore… ‘If’ is for children… Building daydreams” zong Roger Whittaker ergens in de buurt van mijn geboortejaar (de fans mogen googelen). Gelukkig trekt scenarist Duval zich niks aan van deze these en gooit hij gezellig de geschiedenis van de laatste 60 jaren op een hoopje en puurt hij er zijn eigen tamelijk verwrongen versie uit. In deze ‘wat als…’ hebben Rusland en Amerika technologisch heel wat stappen vooruit kunnen zetten door te profiteren van het Roswellincident (waarbij een UFO zou neergestort zijn). Tegen de achtergrond van een nieuwe koude oorlog opereert babe/geheim agente Nico totdat ze er ingeluisd wordt bij een van haar undercover opdrachten en het spel op de (turbo-hover-zweef-)wagen zit.
Philip Berthet heeft bij de creatie van deze nieuwe heldin wel min of meer Dottie uit zijn topreeks ‘Pin-Up’ overgekalkeerd, maar het is een kniesoor die daar op let. Het verhaal gaat er met zo’n rotvaart vandoor dat je nu al hunkert naar de ontknoping in deel 2. Per expres graag. (MS)
Philippe Berthet & Fred Duval
‘Nico 1: Atomium-express’, Dargaud, 56 blz., €6,50.
***
