Strips over het Verre Oosten. Ondanks de recente toevloed van manga blijft de gemiddelde Europeaan schijnbaar problemen hebben om zich in te leven in de exotische couleur locale. Deze ‘Sjanghai’ gaat hier jammer genoeg geen verandering in brengen. Scenarist Mariolle (in La Douce France redelijk populair met zijn reeks ‘Pixie’) legt de focus op het begin van de 20ste eeuw, een op zich boeiende periode, aangezien China hier op een belangrijk keerpunt in zijn geschiedenis staat: de overgang van keizerrijk naar volksrepubliek. Hoewel dit aspect zijdelings aangehaald wordt, ligt de nadruk nog maar eens op opium en Chinese maffia, iets waar Hergé in 1946 nog mee scoorde, maar wat nu echt wel herkauwde oude koek is. Moest de auteur er nu nog een meeslepend en coherent verhaal van weten te maken, hadden we dit nog met de kimono der liefde kunnen bedekken, nu kunnen we alleen maar stellen dat hij niet geslaagd is in zijn toch wel ambitieus opzet.
De onbekende Tisseron bewijst met zijn covertekening dat hij schoon kan tekenen en ook zijn binnenwerk begint vrij sterk. Gaandeweg vermindert echter de kwaliteit en begint zijn flou artistique serieus op de zenuwen te werken. De tijd dat we bij het gele gevaar aan China dachten en niet aan hepatitis, is alweer even voorbij. (MS)
Mathieu Mariolle en Yann Tisseron
‘Sjanghai 1: Het Regenkind’, Glénat, 56 blz., €15,50.
**
