Het is ons ondertussen bekend, dat niets ontziende cynisme van psychiater Sigmund. Onveranderlijk treedt hij zijn patiënten tegemoet met de harteloosheid die ze verdienen, de losers. Of het nu een depressieve moeder met onopvoedbare koters betreft, of een verliefde sukkel op de dool, of enig ander triest specimen van de menselijke soort, Sigmund weet ze allemaal op dezelfde onnavolgbare wijze verder de verdommenis in te trappen. Maar het moet gezegd: nauwelijks heeft zijn eigen derrière de barkruk geraakt, of de sexy dame naast hem serveert hem een koekje van eigen deeg.
Je zou denken dat er na zoveel jaren in de krant wat sleet moet komen op een gagstrip die zich toch in een behoorlijk smalle niche bevindt. Niet dus, of laten we streng zijn en zeggen: nauwelijks. Peter De Wit schiet dan ook met scherp in alle richtingen, in de eerste plaats op de psychiatrie zelf, maar verder op burkadames, school, ouders, kinderen enzovoort. ‘Ik ben niet tevreden over de seksuele opvoeding die ik heb gekregen’, zegt het gebrilde knulletje in de stoel . ‘Hoezo?’, vraagt Sigmund, niet geheel ongeïnteresseerd. ‘Ik werd er niet geil van’, zegt het mannetje. Mooi toch? (IV)
Peter De Wit
‘Sigmund weet wel raad met kinderen’, De Harmonie, 96 blz., €9,95.
***
