Geen strip natuurlijk, dit boek van Koenraad Tinel, maar wel degelijk een beeldverhaal. In 240 bistertekeningen doet hij zijn relaas van de Tweede Wereldoorlog. Een heel aangrijpend relaas, een aaneenrijging van flarden herinneringen. Tinel zelf was toen de oorlog uitbrak een jongetje van zes, net oud genoeg om te zien maar niet oud genoeg om te snappen. Vader en twee oudere broers waren zo fout als wat: Verdinaso, Sicherheitsdienst, oostfront. Toen de oorlog op zijn einde liep, was er voor het gezin Tinel maar weinig vreugde meer te rapen in Vlaanderen. Ze vluchtten naar Duitsland, in de ijdele hoop dat het daar beter was. Het is vooral die Duitse episode, een mengeling van vreugde en verdriet, die we te zien en te lezen krijgen. Een poging tot traumaverwerking van iemand die wegens zijn leeftijd nergens schuldig aan kon zijn.
Alles aan dit boek is fors. In de eerste plaats die slordige, vlekkerige sepiatekeningen. De kracht van één kleur: Hitler met pet, je kunt hem nooit nog anders zien. De onderschriften van Tinel zijn daarbij op maat gesneden: kernachtig, in een wat hoekig, vierkantig Vlaams. David Van Reybrouck beschrijft achteraan in enkele bladzijden de context.
Vergeet voor een keer hoeveel geld 35 euro is. ‘Scheisseimer’ is elke eurocent dubbel en dik waard. (IV)
Koenraad Tinel
‘Scheisseimer’, Lannoo, 265 blz., € 35.
*****
