Een interview van 300 bladzijden met Marten Toonder. Dat wordt smullen, dachten wij, toen we het boek aan het Spui in Amsterdam op de kop tikten. Dat werd het dus niet. Want Robin Lutz, een televisiemaker, voerde tussen 1993 tot in 2005 (vlak voor de dood van de stripmaker) dan wel lange gesprekken met Toonder, die gaan slechts amper over zijn werk. Wel uitentreure over de ruzie tussen Toonder en zijn zoon, over de voorliefde van Toonders broer voor astrologie en over Toonders eigen hang naar al dan niet vermeende ver-die-ping. Het blijkt dan natuurlijk geen toeval dat dit boek verscheen bij een uitgever die vele esoterische hoogtes tegelijk opzweeft. Bovendien springt Lutz van de hak op de tak, stelt hij vragen die een paar bladzijden geleden keurig beantwoord zijn gewoon opnieuw, en geef hij de gesprekken letterlijk weer zoals ze hebben plaatsgevonden, in al hun rommeligheid. Een beetje meer visie en redactie hadden wonderen gedaan. Bovendien bevat dit boek vooral ongestructureerde gesprekken tussen vrienden (of kennissen, zo u wil) over het onderwerp dat toevallig ter tafel lag: dat is – blijkt nog maar eens – toch nog iets anders dan een interview. Als we het Kempische adagium Beter scheef erin dan recht erneffen op dit boek toepassen, dan mogen we hier gerust van een duidelijk geval van recht erneffen spreken. (TH)
Robin Lutz ‘Marten Toonder. Een heer vertelt’,
Synthese Rotterdam, 290 blz., €19,50.
*
