Tien jaar lang, van 1985 tot 1995, maakte de Amerikaanse tekenaar Bill Watterson de dagelijkse gagstrip ‘Casper en Hobbes’. De avonturen van de kleine jongen Casper en zijn pluchen tijger Hobbes, die in zijn fantasie tot leven komt, bleken al heel snel razend populair bij miljoenen lezers overal ter wereld. Tot Watterson op 31 december 1995 plots zijn allerlaatste strook publiceerde, om vervolgens met de noorderzon te verdwijnen – zijn personages met zich mee nemend. Om vooralsnog niet meer op te duiken.
De populariteit van de strip heeft in de voorbije jaren amper onder het uitblijven van nieuwe stroken te lijden gehad. Kranten overal ter wereld hernemen gewoon de oude strips, en de personages slagen er nog steeds in nieuwe lezers te veroveren. Begin 2015 werd de Grand Prix van het festival van Angoulême (de belangrijkste Europese stripprijs) nog aan Watterson toegekend, wat betekent dat hij eind januari 2016, een grote retrospectieve krijgt gewijd aan zijn werk. Dat hij zelf niet aanwezig zal zijn, is al duidelijk. Je bent de J.D. Salinger van het beeldverhaal, of je bent het niet.
In ‘Dear Mr. Watterson’ verklaart de jonge documentairemaker Joel Allen Schroeder zijn liefde aan het werk van Watterson. Omdat Watterson zelf niet te interviewen valt, laat Schroeder ook andere liefhebbers van de strip veelvuldig en uitvoerig hun affectie voor ‘Casper en Hobbes’ uitspreken. Het is allemaal heel erg great en fantastic, leren we.
Schroeder is vooral in de strip geïnteresseerd, zegt hij, niet in de maker ervan. Het is dan wel vreemd te moeten vaststellen dat de ‘Dear Mr. Watterson’ pas interessant wordt als Schroeder zich wél met de maker en zijn a-typisch parcours gaat bezighouden. Hij trekt naar diens heimat Chagrin Falls in Ohio, gaat er in de archieven op zoek naar jeugdwerk van de tekenaar, en beschrijft de afwijkende visie van Watterson op de commerciële exploitatie van zijn personages. Hij verbiedt elke merchandising rond de figuren – ook al zou een iets inschikkelijkere houding hem jaarlijks tientallen miljoenen dollars opleveren.
Uiteindelijk krijg je toch vooral sympathie voor Watterson, de man die vond dat hij na tien jaar alles bereikt had wat hij kon bereiken in de wereld van de strip, en besloot zich met andere dingen te gaan bezighouden. (TH)
Joel Allen Schroeder
‘Dear Mr. Watterson’ (documentaire, 90 minuten). Verdeling DVD: Dalton Distribution.
