De wake (Ronald Giphart & Nanne Meulendijks)

Je bent hier:  Home » Nieuws » De wake (Ronald Giphart & Nanne Meulendijks)



Strips en literatuur: het is een vaak wat moeilijk huwelijk. In ‘De wake’, een verstripping van een kortverhaal van Ronald Giphart, laat Nanne Meulendijks zien dat het ook gewoon een heel mooie strip kan opleveren.

De Bredase illustratrice Nanne Meulendijks zet haar tanden in het titelverhaal van de bundel ‘De wake’ van Ronald Giphart (2013). Het opzet van dat verhaal doet wat denken aan ‘Wit is altijd schoon’, de roman uit 1989 van Leo Pleysier. Daarin steekt een moeder na haar dood, vanop haar sterfbed, een gedreven monoloog af tegen haar zoon. Haar zoon zegt wel eens wat terug, al worden die replieken in het boek niet weergegeven. Ook in ‘De wake’ (oorspronkelijk geschreven als kerstgeschenk van de Vrije Universiteit Amsterdam) is een overledene aan het woord. Een hoogleraar met name, die verongelukt tijdens een bergwandeling met zijn echtgenote in Zweden. Hij wordt opgebaard in een gebedshuis van de universiteit, en zijn studiegenoten doen een belofte gestand en komen een nacht lang waken bij hun vriend, in het gezelschap van een paar van zijn studenten. De hoogleraar blijkt al wat er gezegd wordt te horen en te verstaan, en ‘De wake’ is de neerslag van zijn monologue intérieur, van aan zijn dood tot op het moment dat hij in de oven van het crematorium verdwijnt.

Voor haar geïllustreerde versie koos Meulendijks voor steeds wisselende perspectieven. Soms deel je als lezer de blik van de overledene, op andere momenten sta je als het ware tussen de vrienden die waken bij het lichaam van hun studiegenoot en heen en weer lopen door het gebedshuis. Ze kiest voor ingetogen kleuren, die het geheel iets ijls geven, als het ware schakelend tussen afstand en nabijheid. De volledige tekst is tussen de tekeningen gemonteerd, en het geheel leest heel natuurlijk.

De voorbije jaren zijn veel verhalen en romans verstript, maar meestal was er altijd wel iets op aan te merken. Of de bewerking was te vrij, of de tekst drukte de tekeningen weg, of de tekeningen lieten te weinig aan de fantasie over… Het blijkt geen vanzelfsprekende oefening. ‘De wake’ is in ieder geval een literatuurverstripping die zo vanzelfsprekend leest dat je je afvraagt waarom het verhaal niet meteen op deze manier is uitgebracht. Dat is geen desavouering van Giphart, wel een groot compliment voor Meulendijks. (TH)


Ronald Giphart & Nanne Meulendijks

‘De wake’, Podium, geen paginering, €22,50.