Sinds deze week ligt ‘De zwerver’, de tweede strip van Maarten De Saeger, in de winkelrekken. Voorganger ‘Mijn begrafenis’ werd deels voorgepubliceerd in Stripgids 41 en genomineerd voor de Silvester Strips Debuutprijs. “Aan ‘De zwerver’ heb ik in één trek doorgewerkt tot het af was”, aldus Maarten. “Dat voelde aan als een hele lange treinrit die nergens stopte. In het werkproces van ‘Mijn begrafenis’ zaten veel meer pauzes en periodes waarbij ik het verhaal heb laten liggen. Daar ben ik eigenlijk drie jaar mee bezig geweest, waarvan twee actieve jaren. Dat voelde eerder aan als een boemeltrein die in elk klein dorpje stopte.”
In ‘De zwerver’ loopt de relatie tussen Ines en Hannes op de klippen omdat Ines hen te verschillend vindt. Zij verhuist naar een boerderij in de Ardennen waar ze zonder het zelf te beseffen de dolende excentriekeling John een nieuwe thuis geeft. Net zoals voor ‘Mijn begrafenis’ vond Maarten voor ‘De zwerver’ inspiratie in zijn eigen omgeving. “Bijvoorbeeld de scène waar Ines op haar werk in het oog wordt gehouden door een camera. Dat is een vriendin van mij ooit overkomen. Natuurlijk heb ik haar eerst gevraagd of ik dat in het verhaal mocht verwerken. Maar het zal nooit een letterlijke interpretatie zijn van de gebeurtenis. Ik probeer er een draai aan te geven waardoor het (auto)biografische element een andere verpakking krijgt.”
Ondertussen werkt Maarten al weer aan een nieuw lang verhaal. “Het gaat over normaal zijn en wat dat eigenlijk inhoudt. Arnon, het hoofdpersonage uit ‘Mijn begrafenis’, wordt de protagonist in het verhaal maar voor alle duidelijkheid: het is geen sequel.Als iemand tegen jou roept ‘Doe eens normaal!’, zegt dat dan iets over jou of over het oordeelsvermogen van de persoon die roept? En in welke mate is dat oordeelsvermogen maatschappelijk bepaald? Daar ga ik twee jaar mijn hoofd over breken.”
