Woensdag 14 februari 1923 moet een bijzondere dag geweest zijn voor Theo van Doesburg, hoewel de schilder en kunstcriticus er zelf allicht niets van heeft laten merken. Die avond brengt hij namelijk samen met zijn vrouw Nelly, de Duitse dichter Kurt Schwitters en kunstenaar Vilmos Huszár zijn dadaïstische voorstelling in de schouwburg van zijn thuisstad Leiden. Met nonsens-gedichten, bevreemdende pianomuziek en blaffende artiesten in de zaal werd de reactie van het weinig begripvolle publiek zowel verheven tot kunst als beschimpt.
Van Doesburg richtte honderd jaar geleden het tijdschrift De Stijl op. De gelijknamige, nog steeds invloedrijke kunstbeweging wordt dit jaar uitgebreid gevierd in Nederland. Geen toeval dus dat uitgerekend nu de Leidse kunstenaar Barthel Brussee zijn stripdebuut maakt met een verslag van die spraakmakende avond.
De lezer wordt bij de hand genomen door Van Zuilen, een nogal antipathiek sujet dat zin heeft in een relletje en dus samen met een vriend en twee lieftallige dames de voorstelling bijwoont. Een goede ingeving van Brussee, die voor de geschiedkundige correctheid bijgestaan werd door kunsthistoricus Herbert Mattie. Hoewel hij een wel zeer duidelijke invloed van Jacques Tardi toont, zowel wat personages, decors als kleurgebruik betreft, is Brussee ook qua tekenstijl opvallend volgroeid. Met de juiste aandacht voor sfeer en details geeft hij je het gevoel er zelf bij geweest te zijn tijdens die nog steeds bevreemdende avond bijna honderd jaar geleden. (WA)
Dada in Leiden (Barthel Brussee)
Uitgeverij De Muze, 76 pag., €15 (HC)
