Het juryrapport van 1995 vergeleek Dirk Stallaert zowel met de grote Belgische striptekenaars als Hergé en Bob De Moor, als met de meesters van de Vlaamse School: Marc Sleen en Willy Vandersteen.
Dirk werkte als cartoontekenaar bij Knack, tekende de reeks ‘De Strangers’ in de Gazet van Antwerpen, werkte voor Jean-Pol, werkte aan de reeks ‘Nino’ met Hec Leemans, en had daarnaast nog vele andere opdrachten. Als assistent van Marc Sleen tekende Stallaert sinds 1992 jarenlang de avonturen van ‘Nero’. Daarnaast tekende hij verder twee gag-strips op scenario’s van Urbanus: namelijk ‘Plankgas en Plastronneke’ en ‘Mieleke Melleke Mol’.
“België was vroeger hét stripland bij uitstek, maar dat is het al lange tijd niet meer, vrees ik.”
Wat vond Dirk Stallaert van een prijs als deze? “Ik vind een dergelijke prijs belangrijk, ja. Het houdt de strip toch in de belangstelling. We moeten daar eerlijk in zijn: België was vroeger hét stripland bij uitstek, maar dat is het al lange tijd niet meer, vrees ik. We hebben al die pluimen moeten afstaan aan Frankrijk. In mijn tijd (1995 dus, red.) was het afwisselend een oeuvreprijs en een aanmoedigingsprijs, zoals in mijn geval. Ik vind dat een goede formule.”
Recent kwam Dirk Stallaert in de media, met ander nieuws. Vtm-journalist (en oudgediende van Strip Turnhout) Patrick Van Gompel haalde Dirk voor de camera. Die had net het Suske en Wiske-album De Sonometer afgewerkt. Dat was een verhaal bestemd voor de beroemde ‘Blauwe Reeks’ waar Willy Vandersteen 60 jaar geleden aan was begonnen toen hij nog werkte voor Hergé. Dat verhaal was in de schuif blijven liggen nadat de samenwerking tussen de twee grootmeesters was bekoeld. Die reportage kunt u hier bekijken.
Ontdek de lijst met alle laureaten van de Bronzen Adhemar elders op deze website.
Morgen: Ferry.
