Met De tamboer van Borodino trekken we naar het barre oosten. Simon Spruyt neemt je mee op
een veldtocht naar Rusland, in het spoor van Vincent Bosse, een tamboer in het Franse keizerlijke
leger. Wie Simon Spruyt zegt, zegt tekeningen om duimen en vingers van af te likken!
Vincent weet zeker dat de keizer naar hem heeft gelachen. Iedereen lacht naar hem. Met zijn engelensmoeltje is de jonge tamboer een eenzaam lichtpuntje te midden van de waanzin van Napoleons catastrofale Russische veldtocht. Een schijnbaar laatste restje onschuld, dat door zijn omgeving gekoesterd en beschermd wordt,
terwijl het grootste leger dat de wereld ooit gezien heeft, verder zijn ondergang tegemoet marcheert.
“Het tekenwerk voelde een beetje als een synthese tussen Junker, Papa Zoglu en Bouvaert. Het ‘realisme’ van Bouvaert, de stilering van Junker en de waterverf van Papa Zoglu. Ik heb me kunnen uitleven.”
Simon Spruyt over De tamboer van Borodino: ”Met De tamboer van Borodino ga ik dieper in op de vraag of er zoiets kan bestaan als individuele onschuld te midden van een waanzinnige crisis zoals Napoleons Russische veldtocht. Wat kan onschuld betekenen in een situatie waarin moraliteit het moet afleggen tegen overleven? Het is een universeel thema waar we ons allemaal wel iets bij kunnen voorstellen, al manifesteert het zich meestal niet zo extreem. […] Het tekenwerk voelde een beetje als een synthese tussen Junker, Papa Zoglu en Bouvaert. Het ‘realisme’ van Bouvaert, de stilering van Junker en de waterverf van Papa Zoglu. Ik heb me kunnen uitleven.”
Le Lombard | HC | 128 pagina’s | € 27,95
U kunt een interview met Simon Spruyt – die even deel uitmaakte van de Stripgids-redactie – nalezen via deze link.
