“De neuspeuterende Gentse stripmaker Kamagurka maakte van de prijsuitreiking een echte happening,” berichtte Het Laatste Nieuws naar aanleiding van de prijsuitreiking van de Bronzen Adhemar in 1978.
Anno 2020 is Luc Zeebroek – Kamagurka – een beroemde kunstenaar die vele disciplines
beoefent. We herinneren aan Kamagurkistan, de grote overzichtstentoonstelling die de man in 2018 kreeg in Het Noordbrabants Museum in ’s-Hertogenbosch.
In 1978 was Kamagurka een jonge hemelbestormer van amper 22 die met zijn ruwe, baanbrekende tekeningen en humor furore maakte in Humo. Hij was (en bleef tot nader order) de jongste laureaat van de Bronzen Adhemar. Van de uitreiking maakte hij een – zijn anarchistische imago trouw – absurdistische happening. De jonge tekenaar nam zijn hond mee naar het gebeuren en werd door het publiek nauwelijks opgemerkt. Alles verliep rustig, totdat een vandaal een van de tentoongestelde werken van de laureaat begon te vernielen. Waarop een suppoost de betrokkene naar de uitgang wou slepen. Toen bleek dat de vandaal niemand minder dan… Kamagurka zelf was.
“Een mens denkt… ach, het kan geen kwaad, wat lullen. Maar voordat men het beseft, lult men flauwe kul.”
Nadat Guy Mortier, hoofdredacteur van Humo, een lofrede had uitgesproken, ontving Kamagurka zijn prijs uit de handen van Willy Vandersteen. Waarna de kersverse winnaar de volgende, diepzinnige woorden uitkraamde: “Een mens denkt… ach, het kan geen kwaad, wat lullen. Maar voordat men het beseft, lult men flauwe kul.”
Met Kamagurka koos de jury voor een tekenaar die volstrekt eigenzinnig zijn eigen ding deed.
Ontdek de lijst met alle laureaten van de Bronzen Adhemar elders op deze website.
Morgen: Karel Biddeloo (1943-2004), de winnaar van 1979.
